Subotica 1918-1941, osnovni parametri

 

Teritorija grada Subotice u međuratnom periodu prostirala se na površini od 140.611 k.j. što odgovara 809,166 kv. km. Po podacima iz 1927. godine od ove površine “unutarnji” grad zauzimao je 1.992 k.j, kupalište Palić 1.812 k.j, a pustare, t.j. periferija grada Subotice (salaši), zauzimale su površinu od 136.807 k.j. Razlike između “unutarnjeg grada” i “salaša” su bile velike. “Centar Subotice imade karakter grada, dok okolina ovog centra i periferija imaju sve osobine sela.” U unutrašnjem gradu (centru), koji se delio na XII kvartova, bilo je 9.200 kuća i približno 60.000 stanovnika, a na spoljašnjem delu, koji su činila 24 naselja (Bajski vinogradi, Bikovo, Čikerija, Tavankut, Hajdukovo, Kelebija, Šupljak, Zobnatica, itd.) bilo je 8.015 kuća i 43.000 stanovnika.

Po podacima gradonačelnika na osnovu popisa 1931. godine, stanovništvo je brojalo ukupno 100 058.  Od toga je bilo 53 835 jugoslovena, 1 230 drugih južnih slovena,
41 401 Mađara ( u koje se ubrajaju gotovo svi Jevreji – 3 758), 2 865 Nemaca,  727 drugih, itd.

U Gradu je na osnovu prvih podataka toga popisa bilo 8931 kuća i 193 drugih objekata, te  50 660 stanovnika. Na  salašima i okolnim naseljima 9846 kuća i 128 drugih objekata  te 49 441 stanovnika. (F 47. I 1381 1932)

U 1932. po popisu vozila stanje je bilo sledeće: motocikala – 32, fijakera – 63, taxi vozila -23, autobusa – 4, luksuznih  automobila – 55. 

Tada su putevi bili 82 % neizgrađeni, kolnika je bilo 34% izgrađenih a 66%  neizgrađenih,vodovoda nije bilo, subotičani su imali 665 telefona, 2480 radio aparata.

 

U 1939. popisano je 8460 konja, od toga 8210 poljoprivrednih, 122 fijakerska i
128 industrijskih.